kręgozmyk

       Kręgozmyk

Określa się tym mianem ześlizg 5, 4 lub 3 kręgu lędźwiowego do przodu wraz z całą kolumną kręgów wyżej leżących w stosunku kręgu niżej położonego. Ześlizg powstaje w wyniku przerwania ciągłości łuku u podstawy górnego wyrostka stawowego. Nie ma jednolitego wytłumaczenia co do przyczyny powstania kręgozmyku. Jedni autorzy uważają że przyczyną jest złe zrastanie punktów kostnienia kręgu, inni natomiast twierdzą że to na skutek okołoporodowych urazów okolic nasad łuków.

Wyróżniamy 5 typów kręgozmyków:

1. Dysplastyczny- wrodzony, nieprawidłowy rozwój kości krzyżowej w jej górnej części.
2. Węzinowy- powstały przez złamanie zmęczeniowe łuku

- wydłużenie Węziny bez przerwania ciągłości

- urazowe, ostre złamanie Węziny

3. .Degeneracyjny- związany z nasilonym procesem degeneracyjnym krążków i związaną z tym niestabilnością danego segmentu kręgowego.
4. Urazowy- związany ze złamaniem łuków i nasad kręgów.
5. Patologiczny- związany z procesem chorobowym toczącym się w okolicy nasad łuków.

Najliczniejszą grupę ludzi stanowią chorzy z kręgozmykiem węzinowym, który powstaje na skutek złamania zmęczeniowego u podstawy wyrostka stawowego górnego.

Wyróżniamy 4 stopnie kręgozmyku:

I °–przemieszczenie o 1/4 szerokości trzonu

II°- przesunięcie o 1/2 szerokości trzonu

III°- przemieszczenie do 3/4 szerokości trzonu

IV°- całkowite przemieszczenie trzonów względem siebie.

            Badanie podmiotowe-w wywiadzie stwierdza się wieloletni przebieg choroby. Przeważają bóle miejscowe kręgosłupa lub z promieniowaniem do kończyn dolnych, rzadziej ból w samej kończynie. Przy podrażnieniu nerwów bólom towarzyszą zaburzenia czucia, parestezje, niedowłady. Zmiana pozycji zazwyczaj zmniejsza dolegliwości.

            Badanie przedmiotowe-charakterystyczna sylwetka chorego z kręgozmykiem: obręcz biodrowa cofnięta ku tyłowi w stosunku do tułowia, pośladki wystające, skrócenie tułowia, zwiększenie przodopochylenia miednicy, pogłębiona lordoza, ból i ograniczenie ruchomości odcinka lędźwiowego kręgosłupa. Wzmożenie napięcia mięśni przykręgosłupowych, bolesność palpacyjna kręgosłupa w okolicy zmian chorobowych. Test Schoobera który polega na obserwacji odległości między wyrostkami kolczystymi odcinka lędźwiowego, przy pochylaniu się jest zmniejszony.